07-20-2015, 04:28 PM
Halk dilinde Nasrettin Hoca olarak bilinen evliyanın gerçek isimleri:
Birincisi : Bektaşı Veli
İkincisi : Hoca
Üçüncüsü : Seyid Ahmet' tir. Türbesi Zara Tekke köyündedir (Bildiren Zöhre Ana)
ZÖHRE ANA' nın dilinden Nesrettin Hoca' nın kimliğini bildiren dörtlükler
Kulum ne çekerse dilinden çeker
Bir tarlaya ne ektiyse onu biçer
Düz yolda giderken çamura çöker
Başı daralınca acı ter döker
Develer göç aldı kervan boyundan
Muhammed Mustafa Ali soyundan
Gelecek yoluna birgün oğlun kızından
Ne cefa çekersen kendi huyundan
Dostluk yollarında güller ekilir
Dalında dikeni yaprak bükülür
Hükmeder kadılar pislik sökülür
Kürkün sırta giymiş arslan görünür
Helal haram demez durmadan yutar
Müslümanlık yapar, doğruluk satar
Gökyüzünde turna katarı tutar
Arslan yatağında tilki mi yatar
Kurnazlık yapıyo iyilik bilemez
Sermayesi yoktur Hakka gidemez
Zikreder Zöhre Ana sırrı diyemez
Evliyalar yükü yüce dönemez
Bektaşi Sultanım adım Veli' dir
Nasrettin Hoca gezer bilinir
Gerçek evliyalar ölmez dirilir
Allah' tan isterse herşey verilir
Hoca oldum memleketi dolaştım
Nice mevzularda konular açtım
İyileri gördüm kötüden kaçtım
Nasrettin Hoca Veli oldum göçtüm
Memleketim Yemen doğdum Akhisar
Nasrettin Hoca diye her taraf sayar
Kimi deli bilir kimi Hakta var
Eşeği üstünde turşusun satar
Uzaktan yakını kim görebilir
Hocanın donunda Veli de gelir
Rüzgar karşısında buğday öğütür
Kör gibi gözleri bakar güldürür
Anaları eşşek babası sıpa
Üstünde dolaştım dünya boşuna
Önlerine koydum samanla arpa
Nice tuz katarım kafirlerin aşına
Niğde Akhisar' da elimin biri
Heryerde söylenir dedeyin dili
Yerimize çıktın Zöhrem sen deli
Gezersin bizimle adımız peri
Ahmet Mehmet sen nidersin imanı
Görmüş gibi söylüyorsun yalanı
Acı turpa karıştırın soğanı
Örümcekler sarar birgün yuvanı
Enerim binerim eşeğim döner
Görünce köyünü kiridir gider
Dedesi duvarın dibine siğer
Başında takkesi cami yol eder
Cenneti eli ile kendi alıyo
Hele koyma kafir dölü varıyo
İki dişi vardır birin kırıyo
Ehlibeyt kapısında ürüyo
Hoca efendi senin işin yok mudur
Dağlar taşlar düz ederim çok mudur
Yeşil ağaç ormanları doldurur
Üstünde oturur balta vurdurur
Tilki kısmetine delikten bakar
Bir deli deliden değneğin saklar
Yumurta karnında tavuk gıdıklar
Ölür birgün köpek bir dere boklar
Dilim dişim hiç durmadan laf vurur
Kuduran köpek kendinde bulur
Elleri koynunda gün gelir solur
Suçsuzların ahını yaradan alır
Hüsnü cemalini gören kullara
Nasrettin Hocayım geldim başına
Ak buğday çecini bırak mervana
Kahkaha atanlar döner toprağa
İşin gücün yok mu Zöhre Ana yatan
Gelene giden duanı satan
Mekke Medine' den şahidin tutan
Sağ elimde balta görünmem bıdan
Kimisi camiye kurulmuş çıkmaz
Kimisi Allah'a atıyor korkmaz
Erlere pirlere saygısı kalmaz
Ahiret gömleğini giyenler kalkmaz
Arada sırada kapak söylenir
Nasrettin Hoca diye dilde dillenir
Gelin etmiş kızın iplik düyledir
Aklın varsa eşşek gölü gösterir
Pir Zöhre Ana'nın Mehtaptaki Erenler Kitabı syf321-325
Birincisi : Bektaşı Veli
İkincisi : Hoca
Üçüncüsü : Seyid Ahmet' tir. Türbesi Zara Tekke köyündedir (Bildiren Zöhre Ana)
ZÖHRE ANA' nın dilinden Nesrettin Hoca' nın kimliğini bildiren dörtlükler
Kulum ne çekerse dilinden çeker
Bir tarlaya ne ektiyse onu biçer
Düz yolda giderken çamura çöker
Başı daralınca acı ter döker
Develer göç aldı kervan boyundan
Muhammed Mustafa Ali soyundan
Gelecek yoluna birgün oğlun kızından
Ne cefa çekersen kendi huyundan
Dostluk yollarında güller ekilir
Dalında dikeni yaprak bükülür
Hükmeder kadılar pislik sökülür
Kürkün sırta giymiş arslan görünür
Helal haram demez durmadan yutar
Müslümanlık yapar, doğruluk satar
Gökyüzünde turna katarı tutar
Arslan yatağında tilki mi yatar
Kurnazlık yapıyo iyilik bilemez
Sermayesi yoktur Hakka gidemez
Zikreder Zöhre Ana sırrı diyemez
Evliyalar yükü yüce dönemez
Bektaşi Sultanım adım Veli' dir
Nasrettin Hoca gezer bilinir
Gerçek evliyalar ölmez dirilir
Allah' tan isterse herşey verilir
Hoca oldum memleketi dolaştım
Nice mevzularda konular açtım
İyileri gördüm kötüden kaçtım
Nasrettin Hoca Veli oldum göçtüm
Memleketim Yemen doğdum Akhisar
Nasrettin Hoca diye her taraf sayar
Kimi deli bilir kimi Hakta var
Eşeği üstünde turşusun satar
Uzaktan yakını kim görebilir
Hocanın donunda Veli de gelir
Rüzgar karşısında buğday öğütür
Kör gibi gözleri bakar güldürür
Anaları eşşek babası sıpa
Üstünde dolaştım dünya boşuna
Önlerine koydum samanla arpa
Nice tuz katarım kafirlerin aşına
Niğde Akhisar' da elimin biri
Heryerde söylenir dedeyin dili
Yerimize çıktın Zöhrem sen deli
Gezersin bizimle adımız peri
Ahmet Mehmet sen nidersin imanı
Görmüş gibi söylüyorsun yalanı
Acı turpa karıştırın soğanı
Örümcekler sarar birgün yuvanı
Enerim binerim eşeğim döner
Görünce köyünü kiridir gider
Dedesi duvarın dibine siğer
Başında takkesi cami yol eder
Cenneti eli ile kendi alıyo
Hele koyma kafir dölü varıyo
İki dişi vardır birin kırıyo
Ehlibeyt kapısında ürüyo
Hoca efendi senin işin yok mudur
Dağlar taşlar düz ederim çok mudur
Yeşil ağaç ormanları doldurur
Üstünde oturur balta vurdurur
Tilki kısmetine delikten bakar
Bir deli deliden değneğin saklar
Yumurta karnında tavuk gıdıklar
Ölür birgün köpek bir dere boklar
Dilim dişim hiç durmadan laf vurur
Kuduran köpek kendinde bulur
Elleri koynunda gün gelir solur
Suçsuzların ahını yaradan alır
Hüsnü cemalini gören kullara
Nasrettin Hocayım geldim başına
Ak buğday çecini bırak mervana
Kahkaha atanlar döner toprağa
İşin gücün yok mu Zöhre Ana yatan
Gelene giden duanı satan
Mekke Medine' den şahidin tutan
Sağ elimde balta görünmem bıdan
Kimisi camiye kurulmuş çıkmaz
Kimisi Allah'a atıyor korkmaz
Erlere pirlere saygısı kalmaz
Ahiret gömleğini giyenler kalkmaz
Arada sırada kapak söylenir
Nasrettin Hoca diye dilde dillenir
Gelin etmiş kızın iplik düyledir
Aklın varsa eşşek gölü gösterir
Pir Zöhre Ana'nın Mehtaptaki Erenler Kitabı syf321-325