Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan



Koyun beni Hak askina yanayim
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan
Yolumdan dönüp mahrum mu kalayim
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Benim pirim gayet ulu kisidir
Yediler ulusu, kirklar esidir
Oniki imamin server basidir
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Kadilar müftüler fetva yazarsa
Iste kemend, iste boynum asarsa
Iste hançer, iste kellem keserse
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Ulu mahser günü olur divan kurulur
Suçlu, suçsuz gelir anda derilir
Piri olmayanlar anda bilinir
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Pir Sultan'im arsa çikar ünümüz
O da bizim ulumuzdur pirimiz
Hakka teslim olsun garip canimiz
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

PIR SULTAN ABDAL

Gözleyi gözleyi gözüm dört oldu
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi
Korular kalmadı kara yurt oldu
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi

Sancak gele gele kazova’ ya dikile
Münafık başına taşlar döküle
Mümin olan da hakka çakile
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi

Kızılırmak gibi bendinden boşan
Hama’ dan Mardin’ den Sivas’ a döşen
Düldül eğerlendi Zülfikar kuşan
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi

Sene tekmil olduğunu bildiler
Yezit münafık gömleğin giydiler
Kasdeyleyüb imamlara kıydılar
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi

Abdal Pir Sultan’ ım bu sözüm haktır
Vallahi sözümün hatası yoktur
Şimdiki sofunun yezidi çoktur
Ali’ m ne yatarsın günlerin geldi

Seyyah oldum şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımla okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

İki elim gitmez oldu yüzümden
Ah ettikçe kan yaş gelir gözümden
Kusurum gördüm kendi özümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk
Tükendi daneler kalmadı azık
Yazıktır şu geçen ömüre yazık
Bir dost bulamadım gün aksam oldu

Gene kırcalandı dağların başı
Durmadan akıyor gözümün yaşı
Verdiği emeği alıyor kişi
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Kul Himmet Üstadım ummana daldım
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum çullar geydim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Muhammed Ali'nin Aldım Elini
Hak Deyip Tuttuğum Elden Ayrılmam
On İki İmamın Tuttum Yolunu
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Mürşidin Nefesi Hak Nefesidir
Mürşid Sözün Tutmayanlar Asidir
Mürşidin Rızası Hak Rızasıdır
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Mürşidin Gittiği Veli Yoludur
Gitme Dediğine Gitmemelidir
Zahir Batın Muhammed Ve Ali'dir
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Hak Erenler Bir Araya Derilse
Cümle Aşıklara Nasip Verilse
Aşikare Hak Gözüyle Görülse
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Şah Hatayi'm Hak Bil Tuttuğum Eli
Zahirde Batında Hak Gördü Seni
Gerçek Erenlerden Aldım Haberi
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

AŞK MAKAMI ALİDİR

Aşk makamı alidir,
Aşk kadim ezelidir.
Aşk sözünü söyleyen,
Cümle kudret dilidir.

Diyen o, işiten o,
Gören o, gösteren o,
Her sözü söyleyen o,
Suret can menzilidir.

Yunus Emre

İşte geldim, işte gittim,
Yağ çiçeği gibi bittim,
Şu dünyada ne iş ettim,
Ömürcüğüm geçti gitti.



Çağırdılar imam geldi,
Her biri bir işe yeldi,
Azrail pençesin saldı,
Can kafesten uçtu gitti.



İşte geldi yuyucular,
Tenime su koyucular,
Kefenim elinde Hoca,
Kefenciğim biçti gitti.



Ayırdılar ilimizden,
İp attılar belimizden,
Pek tuttular kolumuzdan,
Can cesedden uçtu gitti.


İlettiler mezarıma,
Sığındım gani kerime,
Toprak attılar serime,
Gözüm yaşı taştı gitti.



İmam telkine başladı,
Bir sevapçık iş işledi,
Komşular bizi boşladı,
Geri dönüp kaçtı gitti,

Kabrime bir melek geldi,
Bana bir sualcik sordu,
Hışm edip bir topuz vurdu,
Tebdilciğim şaştı gitti.

TESLİM ABDAL oldu tamam,
İşte geldi ahir zaman,
Yardımcımız on iki imam,
Ten turaba karıştı gitti.

Canım kurban olsun senin yoluna,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed,
Şefâat eyle bu kemter kuluna,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Mü'min olanların çoktur cefâsı,
Ahirette olur zevk-u sefâsı,
On sekiz bin âlemin Mustafâ'sı,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yedi kat gökleri seyrân eyleyen,
Kûrsûn üstünde cevlân eyleyen.
Mi'râcda ümmetin Hak’dan dileyen,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Ol çâriyâr anın gökler yâridir,
Anı seven günahlardan beridir,
On sekiz bin âlemin serveridir,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Aşık Yunus neyler iki cihânı sensiz,
Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümânsız
Sana uymayanlar gider imânsız,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

Yunus Emre

Şol cennetin ırmakları
Akar Allah deyü deyü
Çıkmış İslam bülbülleri
Öter Allah deyü deyü

Salınır tuba dalları
Kur'an okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri
Kokar Allah deyü deyü

Kimi yiyip kimi içer
Hep melekler rahmet saçar
İdris nebi hülle biçer
Diker Allah deyü deyü

Altındandır direkleri
Gümüştendir yaprakları
Uzandıkça budakları
Biter Allah deyü deyü

Aydan arıdır yüzleri
Misk ü amberdir sözleri
Cennette huri kızları
Gezer Allah deyü deyü

Hakk'a âşık olan kişi
Akar gözlerinin yaşı
Pür nur olur içi dışı
Söyler Allah deyü deyü

Ne dilersen Hak'tan dile
Kılavuzla gir bu yola
Bülbül âşık olmuş güle
Öter Allah deyü deyü

Açıldı gökler kapısı
Rahmetle doludu hepisi
Sekiz cennetin kapısı
Açar Allah deyü deyü

Rıdvandürür kapı açan
İdrisdürür hülle biçen
Kevser şarabını içen
Kanar Allah deyü deyü

Miskin Yunus var dostuna
Koma bugünü yarına
Yarın Hakk'ın divanına
Varam Allah deyü deyü

Yunus Emre

alevi sözleri

Gönül sunalım bari hüdaya
Hak didarı gören geride kalmaz
Pirim yardım eyle bari gedaya
Bize başka yerden şefaat olmaz

Âşıklara dolu gelir dem gelir
Yar elinden yaramıza em gelir
Benim sözüm ladenlere kem gelir
İblistir âdeme secdeyi kılmaz

Ali dükkânında eyledim pazar
Pazar olan yerde olmaz mı nazar
İnanmaz cahiller beyhude gezer
Hakkın nerde mihman olduğun bilmez

Ahmed-i Cemal’dan tuttum damanı
Daman içinde de buldum imanı
Cahiller inanmaz eyler gümanı
Altını göstersem pul diye almaz

FEDAİ der alana sattım malımı
Ancak Balım Sultan bilir halimi
Mürşit eteğinden kesmem elimi
İnşallah açılan gülümüz solmaz

Fedai Baba

Anka kuşu yüksek uçar havaya
Şeytandır gönlünü yüksek küfürlü içeriküren
Yüksek gönül çadır kurmaz ovaya
Turab imiş şu enginlerde yatan

Yüksek gönül uçar alamaz payı
Herkes kendi aklına demiş iyi
Dört kitabın hatmin bilirim deyi
İblis olmuş doğru yola gitmiyor

Varlık ile benlik temel tutmuyor
Firavun olmuş doğru yola gitmiyor
Ne kadar çok bilse fayda etmiyor
İstektir âdemi hakka yetiren

Ahmet Yesevi’nin zatı uludur
Ali Haydar gerçeklere velidir
Nuru Cemal bize kısmet dağıtır
Gördüm efendimin yeşil elini

Şeytan lâin pek çok ilim bilirdi
Melekler ondan sabakın alırdı
Şeytanın özüne benlik gelirdi
Ol zaman boynuna taktılar toku

Dedeler de doğru yolu sürmüyor
Kör olmuşlar Ali oğlun görmüyor
Ahmed-i Cemal’a beyan vermiyor
İnkâr geliyorlar Ali soyunu

Hak için çekilen emek zay olmaz
Benim yârim nadanlara pay olmaz
Dünya malı bir tel ile tay olmaz
Kantara vursalar dünya malını

FEDAİ turaptan özün kaldırma
Şahinin avına karga saldırma
Boğulursun pek derine daldırma
Mümindir mürşide ikrar getiren

Fedai Baba