Bektaş-ı Veli'nin yolun bilmeyen
Gündüzü karanlık gece sayılır
Evlad-ı Âli'ye biat etmeyen
Zümresi münafık piçe sayılır
***
Evlad-ı Mürsel'dir tutmazsa damen
Anlardan ıraktır din ile iman
Her kim Ali evlada ederse güman
Yüz bin emek çekse hiçe sayılır
***
Arşın yücesidir başının tacı
Ka'be'ye ulaşır zülfürün ucu
Ehl-i beyt katarı güruh-ı naci
Cümle güruhlardan yüce sayılır
***
KUL HİMMET'im bu manaya erenler
Zamanında imanını bulanlar
Hazret-i Hünkâr'ı mürşit bilenler
Bir niyazı yüz bin hoca sayılır

Kul Himmet

Gaflet uykusunda yatar uyanmaz
Can gözü kapalı gafilan çoktur
Hak sözü dinlemez asla inanmaz
Kalbi çürük fesad cahilan çoktur

Mürşid-i kamile vermez özünü
Gaflet uykusundan açmaz gözünü
Taşdan katı beter söyler sözünü
Bed amelli fesad münkiran çoktur

Nefs atına binmiş gezer boşuna
Hak’sız olanların Hak’ta işi ne!
İblis gibi düşmüş halkın peşine
Şeytan dolabına aldanan çoktur

Bildiğinden şaşmaz nasihat almaz
Aslı münkir olan imlaya gelmez
Hakk’ını yitirmiş kendini bilmez
Nefsiyle oynaşan pehlivan çoktur

Genç Abdal’ım herkes mest olur sanma
Her kurban derisi post olur sanma
Her yüze güleni dost olur sanma
İçi kafir, dışı müslüman çoktur…

Yoğ iken yer ile gökler ezelden
Kudret kandilinde pinhan Ali’dir
Kün deyince bezm-i Elest’den evvel
Alemi var eden sultan Ali’dir

Cebrail’e sordu Muhammed bunu
Nice bin yıl evvel kurdu oyunu
Magribden maşrıka kudret topunu
Atan Muhammed, tutan Ali’dir.

Muhammed Ali geldi dünya yüzüne
Zülfikar’ı çekti kavga yüzüne
Kafirler içinde hava yüzüne
Mancınıkla kendin atan Ali’dir

Binince Düldül’e Hayber’e gitti
Yel gibi o anda menzile yetti
Kafirlere hüner, heybet gösterdi
Kendini kul diye satan Ali’dir

Müminler sırrını ilden sakınır
Kendin bilmezlere sözüm dokunur
Genci Abdal dört kitapta okunur
Evvel-ü ahır-ı destan Ali’dir

Ben ağacın köküyüm; Ali onun gövdesi, Fatma onun dalları,
Hasan ve Hüseyin onun meyveleridir. Bizi sevenler ise, onun yapraklarıdır.

Hz.Muhammed

Muhammed Ali'nin Aldım Elini
Hak Deyip Tuttuğum Elden Ayrılmam
On İki İmamın Tuttum Yolunu
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Mürşidin Nefesi Hak Nefesidir
Mürşid Sözün Tutmayanlar Asidir
Mürşidin Rızası Hak Rızasıdır
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Mürşidin Gittiği Veli Yoludur
Gitme Dediğine Gitmemelidir
Zahir Batın Muhammed Ve Ali'dir
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Hak Erenler Bir Araya Derilse
Cümle Aşıklara Nasip Verilse
Aşikare Hak Gözüyle Görülse
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Şah Hatayi'm Hak Bil Tuttuğum Eli
Zahirde Batında Hak Gördü Seni
Gerçek Erenlerden Aldım Haberi
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam

Ali’nin Varlığı

Hakkın kandilinde gizli nihanda
La mekan elinde sır idi Ali
Küntü kenzin hep esrarı andadır
Dünya kurulmadan var idi Ali

Feriştahlar kendi nurundan oldu
Sen kimsin diye Cibril’e sordu
Cibril bilemedi kanadı yandı
Ol zaman kandilde nur idi Ali

Ol vakit “Kün” dedi dünya kuruldu
Ademi balçıktan yaptı yoğurdu
Kendi anasını kendi doğurdu
(Be) nokta altında bir idi Ali

Adem’in bezminden Şit’e erişti
Müminin evrakı ona karıştı
Ayin oldu Yasin ile görüştü
Evrakı ezelden dür idi Ali

Kur’an’da Ali’dir İncil’de İlyâ
Zebur’da Papa’dır Tevrat’ta Ulya
Yoktan var eyledi bu cümle eşya
Devranî kapında kulundur Ali

Dün gün intizârım sana Kerbelâ,
Varalım İmâmı Huseyn aşkına,
Serden gayrı sermâyem yok elimde,
Verelim İmâmı Hüseyn aşkına
Ne hub öter şu seherin bülbülü,
Mani söyler îman ehlin kulları,
Taze açılmış Askeri’nin gülleri,
Derelim İmâmı Hüseyn aşkına
Rehber talibini arıkla getür,
Tamâm eyle eksik yerlerin yetür,
Rızâ lokmasını meydâna getür,
Yiyelim İmâmı Hüseyn aşkına
Kapuyu kakdı kırkların birisi,
Birisinden mest olubdur varisi,
Sarı kaya pâdişâhın korusu,
Konalım İmâmı Hüseyn aşkına
Şah Hatayi’m bu yola beli deyu,
Çağrışurlar Muhammed Ali deyu,
Cümlemiz bir ikrarın kulu deyu,
Varalım İmâmı Hüseyn aşkına

ŞAH HATAYİ

Cihan var oldukça Ali var olur. Cihan var olmadan da Ali var idi"
Hz. Mevlana

Şah iki cihânın efdalidir
Allah’ın eli anın elidir
Ol söz ki zamâne heykelidir
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Olmak dilesen işin mülâyim
Olgıl Ali’nin işine kaim
Kim ehl-i Hak’ın dilinde dâim
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Ger diler isen olasın âdem
Halk içre ola sözün mükerrem
Yâd et ki duâ-yi ism-i a’zam
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Ol sırr-ı velâyet ü kerâmet
Hem sâhib hüner ü hem şecaat
Hakk’ı sevene kıla himâyet
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Evrâd-ı cemâd ü vird-i hayvan
Der rûy-i zemin çerh-i giyvan
Tesbîh-i melek duâ-yi insan
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Sahrâda zebân-ı her giyâhî
Deryada hemîşe zikr-i mâhî
Hâcet dileyende yâ İlâhî
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Mûr ü mekes ü tüyün ü zenbûr
Hüşyâr ü, divâne mest ü mahmûr
Her şâm ü seher dilinde mezkûr
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Her şey ki yarattı der dü âlem
Âdem demine be devr-i hâtem
Zikrinde hemen sabah ü ahşem
Allah ü Muhammed ü Âli’dir
*
İkbâl ü heme kemâl-i tâat
Envâr-ı hüdâ çerâğ-ı rahmet
Miftâh-ı kilid-i bâb-ı cennet
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Yazıldı velîler adı üzre
Cibrîl-i Emin kanâdı üzre
Zülfekar’mın fulâdı üzre
Allah ü Muhammed ü° Ali’dir
*
Kalkan-ı kazâ zamân-ı mühlet
Tîr-i kerem u kemân-ı nusret
Ümmîd-i cihan şefî’-i ümmet
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Her mu’tekifin gönlünde fikri
Sofilerin her zamanda şükrü
Gazilerin her gazada zikri
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Mü’minlerin oldu gamgüsârı
İsyan kışının güzü baharı
Arşın direği yerin karârı
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Feth-i şeref-i niifûs-i eyyâm
Zikr ü heves-i havâs ile âm
Nakş ü alem-i Düvazde imam
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Ya’kubü gamile ağladan zâr
Yûsuf’a veren cemâl-i ruhsâr
Hem od’u kılan Halil’e gülzâr
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Mü’mine nihâd-ı asl-ı îman
Hem def-i belâ-yi şerr-i şeytan
Hak’dan sebeb-i nüzûl-i fürkan
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Mazmûn-i ıbâdet-i şeriat
Matlûb-i irâdet-i tarikat
Maksûd-i hakayık-ı hakikat
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
*
Kamu kulunun ümîdgâhı
Dünyâ ile ukbi pâdişâhı
Bîçâre Hatâyı’nin penâhı
Allah ü Muhammed ü Ali’dir
**************
Mürebbînin musahibin aşkına
Gönlüme gözüme düşen Ali’dir
Yüreğim yaralı yaralar başlı
Ezelden seven sevişen Ali’dir
*
Ali’dir dünyâya edâyı veren
Ali’dir sofiye sevdâyı veren
Ali’dir Yezid’e gavgayı veren
Hakk’a vâsıl olan merdan Ali’dir
*
Mihr-i yâr’ı divlerin savaşında
Kendine bend etti on beş yaşında
Üç yüz yıldan sonra yedi yaşında
İfrît’in bendini çözen Ali’dir
*
Yedinci felekte arslan görünen
Hâtemin ağzına veren sır eden
Gelüb kırklar ile cemde bulunan
Cümlesine serdâr olan Ali’dir
*
Ali’dir cesedin kendisi yuyan
Yuyup kefeniyle tabuta koyan
Ali’dir devesin kendisi yeden
Hakk ile Hakk olan Arslan Ali’dir
*
Yâ Allah dedi de Düldül’e bindi
İşâret edince gün geri döndü
Yetmiş bin kâfir de hep dîne geldi
Öğlenin vaktinde eren Ali’dir
*
Yıldırım gibidir Zülfikar yüzü
İmam Hüseyin’dir Ali’nin sözü
Zülfikar çekicek Necef denizi
Hikmetle kaynayub coşan Ali’dir
*
Şah Hatâyı’m eydür derd ile âhı
Diline vird etti ol Ganî Şâhı
Lâmekân ilinin hem pâdişâhı
Mü’minlere Yezdan olan Ali’dir

Ali'nin sırrını Mustafa bildi
Ali'dir mâni-i Kur'an Ali'dir

Ceberutta odur bebr ü gazenfer
Melekût bağına gülşan Ali'dir

Muhammed kim Ali bildi cihanda
Anınçün kâmil-i insan Ali'dir

O kim vuslat diler vahdet deminde
Ali'dir delili burhan Ali'dir

Ali'dir her gönülde biten esrar
Ali'dir hikmet-i Lokman Ali'dir

Ne kim var aşikâr gizli cihanda
Ali'dir cümlesi yeksan Ali'dir

Budur hemen arifler sohbetinde
Bînişana heman nişan Ali'dir

Ali de daima Kaygusuz Abdal
Zira evvel âhır heman Ali'dir

Ali'yi sevenin hâk ol yolunda
Bilirsen derdine derman Ali'dir

Kaygusuz Abdal